طالقان

طالقان منطقه‌ای است متشكل از 80 آبادی كه در ميان دره بزرگی در كوه‌های البرز قرار دارد. اين منطقه با مساحتی حدود 1300 كيلومترمربع، در فاصله حدود 140كيلومتری تهران واقع شده و ارتفاع آن از سطح دريا از 1400 تا 2600متر متغير است. طالقان يكی از شهرستان‌های حومه تهران است كه از شمال به كلاردشت، الموت و منجيل، از غرب به اوشان، از جنوب به قزوين، آبيك، هشتگرد و كرج و از شرق به كندوان و كرج متصل می‌شود.

   

اگر از تهران به سمت اين منطقه برويم، با طی مسیر اتوبان کرج به قزوین و وارد شدن به جاده سمت راست آن، پس از عبور از شهرهای كرج، هشتگرد، آبيك (4 كيلومتر بعد از آبيك)، به جاده انحرافی و اختصاصی طالقان ‌رسيده و در منطقه زیاران پس از طی 28 کیلومتر از کناره اتوبان بر فراز گردنه ابراهیم آباد، با دیداری از سراسر دره طالقان به داخل آن سرازیر می شویم. پس از رسیدن به پست نیروی انتظامی مستقر در مسیر لار و جاده آسفالته فرعی به سوی غرب، کم کم ارتفاع کم کرده و با عبور از آبادیهای سنگ بن و کمپ سر به کماکان و سپس به کناره نیلگون دریاچه سد طالقان میرسیم.

 

   

تاريخ طالقان به 4500 سال قبل بازمی‌گردد و آثاری از سلسله‌های مختلف پادشاهی در اين منطقه وجود دارد. زبان مردم طالقان، فارسی و لهجه آنها تاتی است و تنها در دهكده ميناوند، مردم به زبان تركی سخن می‌گويند.

 

 

آيين مردم طالقان تا حدود قرن سوم هجری دين زرتشت بوده است. با ظهور اسلام و گرويدن مردم قزوين و ساير مناطق نزديك طالقان به مذهب شافعی و مالكی، مذاهب جديد در ميان آنان رونق پيدا كرد اما چون ساداتی كه به طالقان روی آوردند پيرو زيد بن‌ علی ‌بن ‌حسين ابن علی بودند، مردم طالقان آيين زيديه را كه حسينيه نيز ناميده می‌شود قبول كرده و به آن علاقه‌مند شدند. ظاهرا مذهب اسماعيليه در طالقان نفوذ و دوام قابل ملاحظه‌ای نداشته است زيرا مردم طالقان بيشتر در قلمرو نفوذ حكمرانان زيدی‌مذهب قرار داشته‌اند. به هر حال با روی‌كار آمدن صفويه و نفوذ حكمرانان سلسله كيانيه، خصوصا خان‌احمد اول كه به آيين شيعه اثنی عشری معتقد و علاقه‌مند بود، از گسترش و نفوذ آيين زيديه كاسته شد و مردم به مذهب اثنی‌‌عشری گرويدند. اكنون عموم طالقانی‌ها شيعه دوازده امامی هستند.

   

 

گشتها: بازدید از سد و طبيعت زیبای منطقه طالقان